Peygamber Efendimiz (s.a.v.), kadınların mescitlere gitmesi konusunda, “Allah’ın kadın kullarını Allah’ın mescitlerinden menetmeyiniz. Ancak onlar süslenmemiş ve koku sürünmemiş olarak camiye gelsinler” (Ebu Davud, Salat, 52) buyurmaktadır. Başka bir rivayette ise, “Kadınlarınızı mescitlere gitmekten men etmeyiniz. Bununla birlikte evlerinde namaz kılmaları kendileri için daha hayırlıdır” buyrulmaktadır.

Şafi âlimlerden İmam Nevevi, kadınların camiye gitmesi bazı şartlara bağlıdır demektedir. Buna göre: “1-Kadın, süslenmemiş olmalıdır, 2-Kadın, koku sürmemiş olmalıdır, 3-Sesi duyulacak şekilde ziynet eşyası (bilezik, halhal v.s) takmamış olmalıdır, 4-Erkeklerle karışık olmamalıdır, 5-Genç olmamalıdır, 6-Kibir alemeti olan bir elbise giymemiş olmalıdır, 7-Yolda korkulacak bir fitne bulunmamalıdır.”

Kur’an-ı Kerim’de erkeklere “… O arzın sırtlarında dolaşın ve Allah’ın rızkından yiyin…” (Mülk, 15) buyrularak ailenin geçiminde erkeğin mes’ul olduğu belirtilmektedir. Peygamberimiz (s.a.v.) de Sahabe-i Kiram’ın, “Ya Rasulallah! Kadınlarımızın bizim üzerimizdeki hakları nedir” sorusuna, “Yediğin gibi ona da yedirmek, giydiğin gibi onu da giydirmek…” buyurmuştur. Yani ailenin geçimini sağlamak erkeğe yüklenmiştir.

Erkeklerin rızık peşinden koşmasını emreden Allah-ü Teâlâ, kadınların da evlerinde vakarla oturmasını emretmektedir. Kur’an-ı Kerim’de Peygamber Efendimiz (s.a.v)’in eşlerine hitaben “Evlerinizde vakarınızla oturun” (Ahzab, 33) buyrulmaktadır. İslâm âlimleri bu ayetin sadece Peygamber Efendimizin (s.a.v.) hanımları değil, bütün mümine hanımları kapsadığını söylemektedir. Kadınların dışarıya çıktıkları zaman da “edalı konuşması ve süslenmesi” yasaktır. “Konuşurken ciddi ve vakarlı olmaları ve yürürken cahiliye kadınları gibi kırıla döküle ziynetleri göstererek yürümemeleri” gerekir.

Kadınlar evlerinden dışarı çıkarken uyması gereken kurallar ortadayken, Kur’an-ı Kerim’de ve Hadis-i Şeriflerde kadın ve erkek arasındaki mahremiyet ölçülerinin neler olduğu belliyken, kadınların camiye giderken fitneye sebebiyet verecek davranışlardan kaçınması gerektiği malumdur.

Nitekim Peygamber Efendimiz (s.a.v.), kadınları camiden men etmemiş ancak evde namaz kılmalarını teşvik etmekte ve “Kadının evinin içinde kıldığı namaz, evinin avlusunda kıldığı namazdan daha faziletlidir. Evinin avlusunda kıldığı namaz mescidde kıldığı namazdan daha efdaldir. Evleri onlar için daha hayırlıdır” buyurmaktadır.

Peygamberimiz (s.a.v)’in vefatından sonra kadınların camiye gelirken kurallara uymaması üzerine Sahabe-i Kiram, kadınların camiye gelmelerine razı olmamıştır. Hz. Aişe validemiz, “Eğer Rasulullah (aleyhisselam) bu zamanda yaşamış olsaydı, Ben-i İsrail’in yaptıkları gibi kadınların mescitlere çıkmalarını yasaklardı” demiştir. Abdullah bin Mes’ud da, “Kadın avrettir. Onun Allah’a en yakın olduğu zaman, evinde bulunduğu zamandır” demek suretiyle kadının mescidinin evi olduğunu vurgulamıştır.

İmam-ı Azam rahmetullahi aleyh sadece yaşlı kadınların fitneye sebebiyet vermeyecek bazı vakitlerde camiye gitmelerine, İmam-ı Yusuf ve İmam-ı Muhammed ise, yaşlı kadınların bütün vakitlerde camiye gidebileceğine cevaz vermişlerdir. İmam-ı Azam ve talebeleri genç kız/kadınların cemaate gitmelerinin mekruh olduğunda ittifak etmiştir. Buhârîşarihi Aynî ise, “Fesadın yayılması sebebiyle bu zamanda fetva, kadınların hiçbir vakitte mescide çıkmaması şeklindedir” demektedir.

Kadınların namazlarını evlerinde kılması daha hayırlıdır. Camiye gitmek istedikleri zaman mani olunmaz ancak birtakım şartları yerine getirmesi gerekir. Unutulmamalıdır ki günümüzde fitne, Aynî’nin yaşadığı dönemi fersah fersah geçmiştir.